چرا برخی غذاها خوشمزه تر به نظر می رسند؟

طعم خوب طبق یافته ها، غذاها را می توان به سه گروه مختلف طبقه بندی کرد: غذاهای بسیار خوشمزه مانند گوشت، غذاهای ناسالم و دسرها. غذاهای کم کالری و سالاد میوه و سبزیجات. البته در کنار اینها غذاهایی مانند بلغور جو دوسر و عسل و غذاهای با طعم اکتسابی مانند قهوه و ادویه جات هستند که در ابتدا مزه ناخوشایندی دارند اما به مرور زمان می توانید به آن عادت کنید.نوشتن لینک ها نکات شگفت انگیزی را نشان می داد. غذاها نه بر اساس طعم (مثلاً شیرین یا شور) بلکه بر اساس محبوبیت دسته بندی شدند. به عنوان مثال، طعم آب میوه ها بیشتر با دسرها مرتبط است تا میوه ها. بنابراین، آب میوه در دسته بسیار خوشمزه قرار می گیرد، نه کم کالری. همچنین، غذاهایی که مردم به عنوان سبزیجات فکر می کنند با هم دسته بندی نمی شوند. طعم‌های متعادل مانند گوجه‌فرنگی یا کدو سبز در دسته کم کالری هستند، در حالی که طعم‌های قوی مانند فلفل یا پیاز در دسته طعم اکتسابی قرار می‌گیرند. همچنین، نوشیدنی‌های قندی مانند نوشابه‌ها با گوشت و غذاهای سرخ‌شده گروه‌بندی می‌شدند. سپس محققان دریافتند که علاقه افراد به غذاهای خاص به DNA آنها بستگی دارد. آنها 325 ژن مختلف را شناسایی کردند که معمولاً در مغز یافت می شوند و نشان دهنده علاقه افراد به غذا هستند. با بررسی همبستگی ژنتیکی سه دسته غذایی بین افراد مختلف، به این نتیجه رسیدند که غذاهای بسیار خوش طعم با دو دسته غذایی دیگر همبستگی صفر دارند. این مشکل دو فرآیند بیولوژیکی را نشان می دهد. یکی از فرآیندها ترجیحات غذاهای بسیار خوش طعم را تنظیم می کند و دیگری مسئول غذاهای دیگر است. مرحله بعدی، مطالعات دوقلو نشان می دهد که ترجیحات غذایی 50٪ ژنتیکی و 50٪ تجربه شخصی است. محیط خانواده نسبت به بزرگسالان تأثیر بیشتری بر ترجیحات غذایی کودکان دارد. این تغییر در دوران نوجوانی رخ می دهد. هنوز مشخص نیست که چگونه میل به غذاهای مختلف در کودکان ایجاد می شود، زیرا تحقیقات طولانی مدت در این زمینه انجام نشده است. بنابراین، هدف پژوهشگران پر کردن این شکاف در مطالعات آتی است.