آیا ظروف نچسب ایمن هستند؟
آیا تابه های نچسب سمی هستند؟ آیا ظروف آلومینیومی می توانند باعث زوال عقل شوند؟ آیا استفاده از تابه های خراشیده دیگر ایمن نیست؟ اینها تنها چند نمونه از نگرانی هایی است که اخیراً در مورد قابلمه ها و تابه های مورد استفاده در آشپزی مطرح شده است.داستان های مربوط به سمی بودن ظروف نچسب اغلب در رسانه ها مطرح می شود و دلیل آن را به راحتی می توان حدس زد. حال با توجه به اینکه ما هر روز از این ظروف استفاده می کنیم و برای حفظ سلامت خود تلاش می کنیم، سوال مهم این است که آیا نگرانی ما در مورد ایمنی ظروف آشپزی موجه است یا خیر؟ خبر خوب برای کسانی که نگران هستند این است که مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید ظروف نچسب به مرور زمان از فرآیند تولید کنار گذاشته شده اند و آلومینیوم با زوال عقل مرتبط نیست. اگر در حال حاضر در مرحله انتخاب ظروف آشپزی هستید، انتخاب های زیادی در بازار وجود دارد مانند چدن، فولاد ضد زنگ، مس، تفلون و سرامیک که خوشبختانه همه آنها بی خطر هستند. همانطور که گفته شد، می توان گفت که انتخاب بهترین گزینه بستگی به نوع آشپزی شما دارد. نه در مورد خطرات سلامتی مواد موجود در این ظروف. از آنجایی که غذا به آنها نمی‌چسبد، به روغن کمتری نیاز دارند و از طرفی تمیز کردن این ظروف راحت‌تر از ظروف چدنی است. امروزه اکثر تابه های نچسب با تفلون (پلی تترا فلوئورواتیلن: PFTE) پوشیده شده اند. البته برخی از آنها روکش تیتانیوم-سرامیک نیز دارند. اگر به مواد موجود در مورد خطرات ظروف آشپزی نگاه کرده باشید، احتمالاً دیده اید که ظروف نچسب در بالای این لیست قرار دارند. این به دلیل نگرانی در مورد استفاده از “مواد شیمیایی پایدار” مانند PFTE در ساخت این محصولات است. مواد شیمیایی پایدار که یک اصطلاح عمومی برای پرفلوئوروکربن ها (PFAS) است، خانواده ای از مواد شیمیایی ساخته شده توسط انسان بر اساس پیوندهای کربنی هستند. – آنها فلوئور هستند. این مواد پس از اکران فیلم Dark Waters در سال 2019 که داستان شهری در آمریکا آلوده به نوعی ماده شیمیایی پایدار به نام اسید پرفلوئورواکتانوئیک (PFOA) را روایت می کند، به شهرت رسید. ظروف چوبی به این دلیل است که تا سال 2013 در تهیه این ظروف از PFOA استفاده می شد؛ اما اکنون یک دهه از آن زمان می گذرد و دیگر از این مواد برای ساخت ظروف نچسب استفاده نمی شود. بد نیست بدانید حتی زمانی که PFOA در تابه ها استفاده می شود، خطر بسیار کمی برای انسان به همراه دارد؛ این موضوع در مورد تفلون نیز صدق می کند. ظروف، منسوجات ضد آب، فوم آتش نشانی و بسته بندی مواد غذایی. نگرانی های بسیار جدی در مورد فوم های آتش نشانی و آلودگی های زیست محیطی گسترده ای که ایجاد می کنند وجود دارد. افرادی که تحت تأثیر مواد شیمیایی پایدار قرار گرفته اند، نگران ارتباط احتمالی این مواد با سرطان، آسیب کبدی و کاهش ایمنی در کودکان هستند و اقدامات قانونی لازم را در این زمینه انجام داده اند. PFTE، چرا ظروف حاوی این مواد برای سلامتی ما خطرناک نیستند؟ برای پاسخ به این سوال، ابتدا باید درک کنید که تفلون در ظروف پخت و پز حتی زمانی که تا دمای معمولی پخت گرم شود، پایدار است. اگر تفلون در معرض دمای بالاتر از 260 درجه سانتیگراد قرار گیرد، می تواند تجزیه شده و بخارات پلیمری را آزاد کند. اما اکثر مردم غذای خود را در دمای بالاتر از 260 درجه سانتیگراد طبخ نمی کنند. غلظت این مواد شیمیایی در آشپزخانه و محیط زندگی بسیار کمتر از آن چیزی است که بر سلامت ما تأثیر منفی می گذارد. از سوی دیگر، مکان هایی که به شدت آلوده به این مواد هستند نیز با محیطی که در آن از قابلمه و تابه های خوش ساخت خود استفاده می کنیم بسیار متفاوت است. با توجه به این مواد می توان گفت که تعویض آن دسته از تابه های تفلون که خراشیده شده اند ایده بسیار خوبی است. اما این خراش ها نباید دوز بالا و خطرناک PFAS را وارد بدن ما کنند.